Kochani Diecezjanie!

Jakże przejmujące są słowa z dzisiejszego psalmu: „Dzielą między siebie moje szaty i los rzucają o moją suknię”, jak i te zawarte w opisie Męki Pańskiej. 

Stanowią one wprowadzenie w Wielki Tydzień, wyjątkowy w roku czas dla naszej wiary – duchowej wędrówki poprzez najważniejsze wydarzenia w dziejach ludzkości. Przed nami kilka dni, które wielu pragnie przeżywać z modlitwą i skupieniem, by dotrzeć do serca tajemnicy paschalnej. 

Nie jest to tylko powrót do historii, która wydarzyła się dwa tysiące lat temu, ale spoglądanie na moje jutro, które mogę budować dzięki ofierze, jakiej Bóg dokonał poprzez swoją Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie. To okazja do refleksji nad Miłością, bez której życie nie miałoby sensu. Okazja do pytania o tę Miłość w codzienności.

Zachęcam wszystkich, którzy jeszcze nie skorzystali z sakramentu pokuty i pojednania, by bez obaw i lęków spojrzeli w głąb serca. Bóg zawsze przebacza i czeka w osobie kapłana w konfesjonale. 

Skoro mowa o kapłanach, chciałbym wszystkich zaprosić do Katedry św. Marcina i Mikołaja w Wielki Czwartek, gdzie o godz. 10.00 będę przewodniczył Mszy Krzyżma Świętego, dziękując za dar każdego księdza diecezjalnego i zakonnego. Za służbę, którą pełnią w całej naszej diecezji, niosąc żywego Chrystusa w sakramentach i słowie Bożym, ewangelizując na różne sposoby.

Chcąc być blisko moich kochanych wiernych, także w Wielki Czwartek, będę przewodniczył Mszy Wieczerzy Pańskiej w bydgoskiej parafii Chrystusa Króla na Błoniu, dziękując Panu Jezusowi za sakrament Eucharystii, która stanowi centrum budowania każdej wspólnoty. Jak przypomina nam św. Jan Paweł II w swojej encyklice „Ecclesia de Eucharistia”, „gdy Eucharystia jest celebrowana na małym ołtarzu wiejskiego kościoła, jest ona wciąż poniekąd sprawowana na ołtarzu świata”. Ojciec Święty dodaje, że „Eucharystia, pojęta jako zbawcza obecność Jezusa we wspólnocie wiernych i jako jej pokarm duchowy, jest czymś najcenniejszym, co Kościół posiada na drogach historii”.

Wielki Piątek rozpoczniemy już o 7.00 od Ciemnej Jutrzni w katedrze bydgoskiej, by trwać w medytacji i skupieniu aż do wieczornej liturgii, gdzie wejdziemy w tajemnicę Męki i Śmierci Jezusa, adorując symbol największej Miłości, która dała się przybić do świętego drzewa. 

W Wielką Sobotę ponownie spotkamy się w katedrze na Ciemnej Jutrzni. W tym samym dniu święcić będziemy pokarmy na nasze stoły, w szczególności modląc się za polskich rolników, dla których obecny czas naznaczony jest walką o jutro, by ich trud został doceniony, a nam nigdy nie zabrakło chleba powszedniego. Łączę się duchowo z rolnikami oraz ich rodzinami i błogosławię na codzienną pracę, życząc owocnych przeżyć w Wielkim Tygodniu. 

Uczestnicząc w Liturgii Wigilii Paschalnej, kolejny raz będziemy świadkami i uczestnikami największego Cudu świata – Zmartwychwstania, które sprawiło, że żyjemy. Sprawiło, że przed nami o wiele więcej niż tylko śmierć.

Zatem podążajmy razem drogą Wielkiego Tygodnia, wierząc, że Zmartwychwstanie Chrystusa jest źródłem nadziei i radości. Wołajmy za psalmistą: „Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka: pomocy moja śpiesz mi na ratunek”. Zapewniając Was, Kochani Diecezjanie, o mojej modlitwie przed Panem i Odkupicielem, z serca błogosławię.

 

                                                                           + Krzysztof Włodarczyk
Biskup Bydgoski

Bydgoszcz, 24 marca 2024 roku

print