11.05.2023
„Mówiąc o fundamentach wizji ks. Franciszka Blachnickiego, nie można pominąć oryginalnego ujęcia teologii pastoralnej jako ewangelizacji” – uważa bp Krzysztof Włodarczyk.
Delegat KEP ds. Ruchu Światło Życie był jednym z gości sympozjum naukowego „Rozpalić wiarę. Ku odnowie duszpasterskiej w myśl idei Czcigodnego Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego”, jakie odbyło się w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Łowickiej.
Organizatorom zależało, by wydarzenie miało nie tylko wymiar akademicki, ale również duszpasterski i katechetyczny.
Mówiąc o wartościach pastoralnych w nauczaniu ks. Blachnickiego, bp Włodarczyk wyszedł od krótkiej analizy instrukcji „Nawrócenie duszpasterskie wspólnoty parafialnej w służbie misji ewangelizacyjnej Kościoła”, której autorem jest Kongregacja ds. Duchowieństwa. – Jak czytamy w dokumencie, dla większości ludzi Kościół uobecnia parafia, ponieważ to w niej każdy ma pierwszy kontakt z Dobrą Nowiną. Obecnie powszechnie narzekamy na laicyzację, mówiąc najogólniej o odejściu ludzi od Kościoła, od wiary i Boga. To znak, że coś na podstawowym poziomie pierwszego kontaktu nie działa – zauważył.
Biskup podkreślił jednak, że nie należy być siewcą pesymizmu, rezygnacji. – Krótko mówiąc: „parafia jest ciągle aktualna” i „tylko twardziele zostają w Kościele” – dodał, próbując następnie odpowiedzieć na pytanie: po co jest parafia? Dodał, że to miejsce, w którym dokonuje się życie sakramentalne oraz przestrzeń do tworzenia wyjątkowej wspólnoty. Wreszcie to miejsce nawrócenia, które obrazują takie słowa, jak kreatywność i misja. – Na odnowę parafii i duszpasterstwa zwracał uwagę właśnie ks. Franciszek Blachnicki. Ona jest najważniejszym narzędziem misji. Sam papież Franciszek powiedział, że przyszłością Kościoła jest parafia, która nie jest biurem, ale wspólnotą – powiedział bp.
Mówiąc o Ruchu Światło-Życie w służbie odnowy parafii, a także duszpasterstwa według koncepcji pastoralnej ks. Blachnickiego, bp Krzysztof Włodarczyk podkreślił, że fundamentalne znaczenie miało m.in. jego osobiste doświadczenie nawrócenia. – Było to 17 czerwca 1942 roku w więzieniu gestapowskim w Katowicach. Późniejsze działanie kapłana było w znacznej mierze podyktowane pragnieniem dzielenia się darem otrzymanej łaski, chęcią pomocy innym w doświadczeniu, jakie sam wówczas przeżył – osobowego spotkania i poznania Boga. Drugie wydarzenie będące u podstaw jego koncepcji to doświadczenie rzeczywistości parafii, którą mógł poznawać i obserwować w praktyce jako duszpasterz – dodał.
W proponowanej przez ks. Blachnickiego odnowie duszpasterstwa na czoło wysuwa się postulat kształtowania modelu parafii jako wspólnoty wspólnot. – W procesie budowania nowej parafii istotne znaczenie posiada etap ewangelizacji. Właśnie ewangelizacja, która pomaga człowiekowi poznać Chrystusa w osobowym doświadczeniu Jego mocy i łaski, a następnie wskazuje możliwości dalszego wzrastania w żywej wspólnocie, wyznacza dalej kierunek odnowy parafii i duszpasterstwa.
W rzeczywistości chodziło o to, by cała parafia stała się oazą życia w wierze, w nadziei i w miłości. – Ksiądz Franciszek marzył o tym, by pustynia ducha zniknęła, a parafie stały się „zieloną krainą” z pulsującym źródłem nowego życia. Papież – św. Jan Paweł II – na wieść o śmierci ks. Franciszka Blachnickiego nazwał go „gorliwym apostołem wewnętrznej odnowy człowieka” – podsumował delegat KEP ds. Ruchu Światło-Życie bp Krzysztof Włodarczyk.
W czasie sympozjum wystąpili także: dr Robert Derewenda (IPN Lublin, KUL), dr Katarzyna i Paweł Maciejewscy (para krajowa Domowego Kościoła w latach 2015-2021) ks. mgr lic. Sylwester Bernat (moderator Ruchu Światło-Życie Diecezji Łowickiej). Całość podsumował bp Andrzej Franciszek Dziuba, ordynariusz diecezji łowickiej. Zapis sympozjum jest dostępny na profilu FB WSD Łowicz.
Tekst i zdjęcia: Marcin Jarzembowski
