Drodzy Siostry i Bracia! Kochani Diecezjanie!
Jesteśmy dzisiaj świadkami nawiedzenia przez Maryję świętej Elżbiety. Elżbieta wypowiada piękne słowa: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc twojego łona…”.
Maryja staje przed decyzją urodzenia dziecka, które z ludzkiego punktu widzenia przychodzi nie w porę, komplikując Jej życiowe plany. Ma stać się Matką Boga-Człowieka. Jaką odpowiedź daje Bogu?
Nie zważając na to, co przyszłość przyniesie, odpowiada pełna ufności: „Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy…
Na chwilę przed najbardziej rodzinnymi ze Świąt, w samym centrum przedświątecznego zabiegania, dzisiejsza Ewangelia zaprasza nas abyśmy przyjęli do naszego życia Boga-Człowieka.
Jezus jako Pan i Zbawiciel powinien stanąć w centrum życia każdego z nas. To Jemu winniśmy powierzać wszystkie sprawy, którymi żyjemy.
W praktyce chodzi o nawrócenie się do Boga i szukanie we wszystkim Jego woli. Dokonuje się to przez modlitwę i coraz większą bliskość z Nim, która pozwala Jezusowi działać w naszym sercu. To działanie Jezusa prowadzi nas do wspólnoty Kościoła, do ludzi, którzy tak jak my stawiają Jezusa w centrum swego życia.
Człowiek, który oddaje swoje życie Jezusowi z nadzieją czeka na Wieczność i bez lęku przeżywa doczesność. W ten właśnie sposób doświadcza miłości Bożej.
Maryja przyjęła Boga-Człowieka. Zapytajmy siebie: Czy na Jej wzór potrafimy przyjąć drugiego człowieka, nie tylko bezimiennego lecz tego konkretnego, tego najbliższego, o konkretnym imieniu, o konkretnych rysach twarzy, o konkretnym charakterze, którego Bóg nam daje i zadaje. Człowieka, o którego niemal codziennie „potykamy się” w domu, w pracy, w parafii, w szkole, na uczelni…
Dla Zbawiciela, który jest już tak bardzo blisko, aby narodzić się w nas, istnieje tylko jedna przeszkoda, to przeszkoda zamkniętego, twardego i znieczulonego serca, które nie chce przyjąć bliźniego.
Każde przebaczenie i przeproszenie, każda wyciągnięta z pomocą i życzliwością dłoń, każde otwarcie serca na siostrę czy brata kosztuje, może nawet boli, bo często wymaga nieprawdopodobnego przełamania się. Jednak tylko wtedy dzieje się w nas coś wielkiego. Tam głęboko w środku coś się zmienia, coś, co sprawia, że Bóg rodzi się w nas na nowo.
Rok 2025 został ogłoszony przez Papieża Franciszka Rokiem Jubileuszowym. Kościół obchodzi Jubileusz jako ważny etap swojej wędrówki ku pełni w Chrystusie, jako szczególny czas łaski, przebaczenia i błogosławieństwa.
Rok Jubileuszowy objawia całą głębię odkupienia, jakiego dokonał Chrystus przez swoją śmierć i zmartwychwstanie. Po tej śmierci nikt nie może być odłączony od miłości Boga (por. Rz 8,21-39). Łaska miłosierdzia wychodzi naprzeciw wszystkim, aby ci, którzy doświadczyli pojednania, mogli też dostąpić „zbawienia przez Jego życie” (Rz 5,10).
Historia ukazuje, z jak wielkim przejęciem wielu Wiernych przeżywało każdy kolejny Rok Święty, traktując Go jako czas, w którym Jezusowe wezwanie do nawrócenia rozbrzmiewa szczególnie donośnie.
Głównym przesłaniem rozpoczynającego się Jubileuszu jest nadzieja. Papież Franciszek zatytułował dokument zapowiadający Rok Jubileuszowy: Spes non confundit – nadzieja zawieść nie może i napisał: „Zbliżający się Jubileusz będzie, zatem, Rokiem Świętym, charakteryzującym się nadzieją, która nie gaśnie, nadzieją w Bogu. Oby pomógł nam odkryć na nowo niezbędną ufność, zarówno w Kościele, jak i w społeczeństwie, w relacjach międzyludzkich, w stosunkach międzynarodowych, w promowaniu godności każdej osoby i w szacunku dla stworzenia” (Spes non confundit, 25).
Pozwólmy, aby doświadczenie Bożej łaski zaowocowało w nas nadzieją. Niech nadzieja przenika życie nasze, naszych rodzin, parafii i Ojczyzny. Zanieśmy ją tym, których życie się załamało i trwają w smutku i bez perspektyw. Niech wspierają nas w tym przeżywaniu Roku Jubileuszowego nasi niezawodni patronowie: Matka Boża Pięknej Miłości i bł. biskup Michał Kozal.
Odpowiadając na prośbę papieża Franciszka, aby umożliwić Wiernym uzyskanie odpustu zupełnego dla siebie lub osoby zmarłej – przy zachowaniu wytycznych Penitencjarii Apostolskiej, o których poinformują księża proboszczowie –ustanawiam, z dniem 29 grudnia 2024 roku kościoły jubileuszowe, w których wierni, przybywający na modlitwę będą mogli dostąpić łask odpustu jubileuszowego. Lista kościołów dostępna jest na stronie Diecezji Bydgoskiej i w parafialnych gablotach.
Do wymienionych kościołów jubileuszowych będziemy mogli organizować pielgrzymki parafialne, wspólnot i grup modlitewnych, stowarzyszeń, pielgrzymki rodzinne oraz osobiste.
Od 29 grudnia 2024 r. w naszej Diecezji uruchomiona zostaje inicjatywa pod hasłem „Paszport Jubileuszowy”. Polega ona na indywidualnym nawiedzeniu przez Diecezjan poszczególnych sanktuariów, korzystania z przewidzianych w nich praktyk duszpasterskich i uzyskania „stempla pielgrzyma” w paszporcie.
Na zakończenie Roku Jubileuszowego uhonoruję nawiedzających sanktuaria „Certyfikatem Jubileuszowego Pielgrzyma”.
Papież Franciszek w homilii kończącej Synod w Rzymie powiedział: „Nie Kościół siedzący, lecz Kościół stojący. Nie Kościół milczący, lecz Kościół, który słyszy wołanie ludzkości. Nie Kościół ślepy, ale Kościół oświecony przez Chrystusa, który niesie światło Ewangelii innym. Nie Kościół statyczny, lecz Kościół misyjny, kroczący z Panem po drogach świata”.
Kościół to my wszyscy: biskupi, księża, osoby życia konsekrowanego i wierni świeccy. Tylko autentyczna troska o tę Wspólnotę będzie przynosiła prawdziwe, czyli Boże owoce.
Dary Ducha Świętego są niezliczone. Dzięki nim każdy członek Kościoła jest w służbie całej Wspólnoty. Charyzmaty są głównie funkcjami służebnymi skierowanymi ku budowaniu Ciała i dla służby w Kościele. Duch Święty przejawia się w każdym chrześcijaninie poprzez wykonywaną funkcję służebną. Żaden chrześcijanin nie jest pozbawiony służby na rzecz Kościoła. Bardzo dziękuję Wam, Siostry i Bracia, że odpowiadacie na zaproszenie Ducha Świętego i włączacie się do pełnienia funkcji i posług przewidzianych dla osób świeckich w Kościele.
Dostrzegam nieustanny rozwój wspólnot, ruchów i stowarzyszeń, które podejmują w naszej Diecezji organiczną pracę formacyjną i ewangelizują według własnego charyzmatu. Bardzo mnie cieszy duża liczba lektorów, akolitów, katechistów, ceremoniarzy, ministrantów, Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii Świętej.
Z dniem 20 grudnia 2024 r. powołałem Ośrodek Formacji Diakonów Stałych Diecezji Bydgoskiej, który będzie odpowiadał za nabór aspirantów oraz formację aspirantów i kandydatów do Diakonatu Stałego. Bardzo zachęcam mężczyzn, którzy odkrywają takie powołanie, by się zgłaszały do swoich księży proboszczów.
W naszej wierze absolutnie kluczowe jest słuchanie Boga. Bez względu na to, kiedy i jak do nas mówi: cicho czy głośno, bezpośrednio czy przez człowieka, wprost czy poprzez znaki – trzeba umieć wychwycić każde Słowo. Tylko wówczas może dojść do tej błogosławionej sytuacji, jaką sobie przed chwilą przypomnieliśmy z dzisiejszej Ewangelii.
Można powiedzieć śmiało: oto wzorcowa rozmowa dwóch chrześcijanek, dwóch matek, które są szczęśliwe, że noszą pod sercem nowe życie, i dzielą się ze sobą tą wielką radością, którą trudno w sercu pomieścić i wychwalają Boga.
Zapytajmy siebie dzisiaj: Czy mamy w życiu takie spotkania? Czy wiemy, z kim się spotykać? Drodzy: Siostry i Bracia, to Słowo Boże wiąże się ze szczególną chwilą. Jako lokalny Kościół chcemy na nowo się ze sobą spotkać i dzielić doświadczeniem żywej Wiary. Rozpoczynamy bowiem czas presynodalny w Diecezji Bydgoskiej.
Pierwszy etap Synodu Diecezjalnego będzie przygotowywał do doświadczenia spotkania Boga we Wspólnocie Ludu Bożego oraz zarysowania wizji życia Kościoła – pewien rodzaj „diecezjalnych rekolekcji” w komunii ochrzczonych.
Etap presynodalny to czas poszukiwania na nowo odpowiedzi na bardzo ważne pytania: W jaki sposób i pod jakim warunkiem, od początku swego istnienia, Kościół był zdolny rozpoznawać wolę Boga, wypełniać ją i być jej wierny. W jaki sposób możemy i powinniśmy to realizować dzisiaj i jutro również w naszej Diecezji?
Serdecznie zapraszam do udziału w Synodzie Diecezjalnym. Udział możliwy jest dla każdego na dwa sposoby: przez modlitwę i przez udział w zespole synodalnym.
Ufam, że rozpoczęty przez nas Synod Diecezjalny jest dziełem Boga w nas. Mam głęboką nadzieję, że przyniesie nawrócenie i odnowę. Jeszcze raz zapraszam do zaangażowania, zwłaszcza kapłanów, od których tak wiele zależy.
Całe dzieło Synodu zawierzam naszym Świętym Patronom, Matce Bożej Pięknej Miłości i bł. biskupowi Michałowi Kozalowi.
Życzę Wam Kochani Siostry i Bracia, pełnych miłości, radości, pokoju i nadziei Świąt Narodzenia Pańskiego! Idźmy na spotkanie Pana jako pielgrzymi nadziei. Obfitość łask, którymi Bóg nieustannie nas obdarowuje, niechaj otwiera nasze oczy na potrzeby całego Kościoła i pobudza do działania naszą wyobraźnię miłosierdzia.
Na święty czas Bożego Narodzenia i rozpoczynającego się Roku Jubileuszowego 2025 z serca Wam wszystkim, Kochani Diecezjanie, błogosławię.
+ Krzysztof Włodarczyk
Wasz biskup
List należy odczytać w niedzielę, 22 grudnia 2024 r.
Bydgoszcz, 22 grudnia 2024 r.
