04.09.2025
„Przyszłam do miejsca, w którym Pan Jezus zostawił swoje niebo” – powiedziała s. M. Bonawentura z Zakonu Mniszek Klarysek od Wieczystej Adoracji. Mija sto lat od przybycia sióstr do grodu nad Brdą i z tej okazji Muzeum Diecezji Bydgoskiej zaprasza na wyjątkową wystawę.
Odwiedzając jubileuszową ekspozycję, można zobaczyć to, co jest niedostępne dla żyjących „po drugiej stronie kraty”. – To przepiękne tkane ornaty skrzypcowe, relikwiarze – mówi dyrektor muzeum, Barbara Piotrowska.
Dla przełożonej bydgoskiego klasztoru – s. M. Magdaleny OCPA – jest jeszcze coś bardziej cennego. – To pamiątkowa monstrancja dla Pana Jezusa, którą otrzymały siostry, kiedy jechały do naszego miasta – powiedziała. Jednocześnie s. M. Magdalena OCPA wyraziła wdzięczność za pomysł wystawy, jaki zrodził się sercu dyrektor muzeum. – Nie myślałyśmy wcześniej, że możemy pokazać to, co przez te lata nasze siostry wypracowały, do czego przyłożyli się nasi darczyńcy – mówi.
Dużą uwagę odwiedzających wystawę przykuwa czarny kir. – Były nim przykrywane siostry w dniu swoich ślubów wieczystych – ostatni raz żyjąca do dziś s. M. Franciszka OCPA – 30 lipca 1969 roku. U nas – za drzwiami – jest taki napis: „Umarłyście, a życie wasze jest ukryte z Chrystusem w Bogu” – powiedziała s. M. Bonawentura OCPA, która wygłosiła krótki wykład w Domu Polskim w ramach otwarcia wystawy – 2 września.
Bydgoski klasztor powstał w Pradze w 1908 roku, a następnie był dwukrotnie przenoszony – w 1921 roku do Gniezna i 1925 roku do Bydgoszczy. Dzisiaj jest jednym z najstarszych konwentów klarysek w Polsce. Mniszki przybyły do grodu nad Brdą dokładnie w święto Podwyższenia Krzyża Świętego, 14 września 1925 roku. Pierwszą przełożoną została Matka Maria Rafaela Pohorecka z klasztoru we Lwowie.
Siostry odbyły podróż do Bydgoszczy m.in. z biskupem Antonim Laubitzem oraz jego sekretarzem. Zostały powitane na dworcu przez tłumy mieszkańców, którzy od samego początku spieszyli do kaplicy na modlitwę. Niestety dobry czas przerwała druga wojna światowa. 13 września 1939 roku na klasztor napadli niemieccy okupanci. Ostatecznie siostry zostały wypędzone, a klasztor skonfiskowany 7 lipca 1941 roku. Zaraz po wojnie siostry zaczęły gromadzić się przy ulicy Kordeckiego 5. Do pierwotnego budynku powróciły 22 lipca 1945 roku. Niestety krótko potem nastał czas reżimu komunistycznego i kolejnych szykan ze strony państwa.
W 1951 roku, dzięki dekretowi prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego z 31 grudnia, kaplica stała się półpubliczną. Lata 70-te i 80-te to czas intensywnej rozbudowy klasztoru. Powstały dwa nowe skrzydła domu. Także po raz pierwszy przebudowano Tron Eucharystyczny, który w 1986 roku poświęcił prymas Polski kard. Józef Glemp. – Pan Bóg dał nam łaskę, że pomimo trudów wojennych, mogłyśmy przetrwać – podkreśla przełożona s. M. Magdalena OCPA. – Jestem bardzo szczęśliwa. To wielki zaszczyt i przywilej, że mogę czuwać przy Tronie Pana Jezusa, nawet w cieniu nocy. Poza tym są to niezliczone owoce modlitw, których nie możemy pokazać – dodała s. M. Bonawentura OCPA.
Siostry zapraszają również do swojej Kaplicy Bożego Ciała przy ulicy Gdańskiej 56,gdzie Mszy św. z okazji 100-lecia przewodniczyć będzie – 20 września o godz. 11.00 – Prymas Polski, abp Wojciech Polak. Także na nocną adorację przygotowującą do tego wydarzenia, którą zaplanowano z 13 na 14 września. Początek modlitwy o godz. 20.00. – Należy jasno powiedzieć, że trudno sobie wyobrazić duszpasterstwo, wszelkie działania Kościoła, misję, bez zaplecza duchowego, jakie stanowią zakony kontemplacyjne. To one dają nam inspirację, siły do tego, by nie ustawać w głoszeniu Dobrej Nowiny, czyli w ewangelizacji – powiedział ordynariusz diecezji bydgoskiej, bp Krzysztof Włodarczyk.
Wystawa mogła być zrealizowana przy wsparciu Samorządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego. Odwiedzać ją można do 15 listopada.
Biuro Prasowe Diecezji Bydgoskiej
Marcin Jarzembowski
Zdjęcia: Wiesław Kajdasz
