Tegorocznym laureatem międzynarodowej nagrody naukowej Ratio et Spes został profesor Hans Joachim Schellnhuber, fizyk teoretyk i fizyk atmosfery, badacz zmian klimatu i ich skutków.
Ratio et Spes to wyróżnienie przyznawane wspólnie przez Uniwersytet Mikołaja Kopernika i Watykańską Fundację Joseph Ratzinger-Benedetto XVI. Do tegorocznej, drugiej edycji konkursu o tematyce Human development and the global environment zgłoszono czternastu kandydatów.
Nagroda została przyznana prof. Hansowi Schellnhuberowi za serię interdyscyplinarnych publikacji otwierających lub poszerzających nowe pola badawcze dotyczące wpływu globalnego ocieplenia na wiele aspektów istotnych dla środowiska i życia człowieka, takich jak zdrowie, ekonomia czy relacje społeczne, a także poruszających kwestie rozumienia przez ludzkość zagrożeń stanowiących konsekwencje zmiany klimatu.
Rada Naukowa Nagrody doceniła nie tylko wkład badań prof. Hansa Schellnhubera w zrozumienie mechanizmów i prawidłowości zmian klimatycznych, lecz przede wszystkim – ich wyjątkowe znaczenie dla całościowego poznania skutków współczesnych zmian klimatu.
Publikacje stymulują rozwój szerokiego, interdyscyplinarnego i holistycznego ujęcia wiedzy o współczesnych zmianach klimatu oraz ich różnorodnych konsekwencjach. Nagrodzona seria to artykuły wieloautorskie; Rada doceniła również umiejętność tworzenia przez Laureata międzynarodowych, interdyscyplinarnych zespołów badawczych oraz inicjowanie i promowanie pogłębionej – także filozoficznie – refleksji dotyczącej skutków ocieplenia.
Wręczenie nagrody towarzyszy Świętu Uniwersytetu, które przypada 19 lutego, a Laureat uświetnia obchody swoim wykładem. W tym roku – w związku z sytuacją epidemiczną i w konsekwencji ograniczonym charakterem uroczystości, wystąpienie prof. Hansa Schellnhubera przygotowane zostało w formie elektronicznej.
Prof. Hans Joachim Schellnhuber (ur. w 1950 r.) jest niemieckim fizykiem teoretycznym, fizykiem atmosfery i klimatologiem. Jego główne zainteresowania badawcze obejmują fizykę materii skondensowanej, dynamikę systemów złożonych, badania zmian klimatu, analizę systemu Ziemi, naukę o zrównoważonym rozwoju. Prof. Schellnhuber wniósł ważny wkład w rozwój fizyki teoretycznej, zarówno do jej podstaw (materia skondensowana, złożona dynamika), jak i zastosowań (analiza systemów klimatycznych i środowiskowych). Jego badania były przełomowe dla międzynarodowego rozwoju tych obszarów. W 1992 roku utworzył sławny Potsdam Institute for Climate Impact Research (PIK), był także jego wieloletnim dyrektorem. Pracował między innymi na Uniwersytetach w Poczdamie i w Oldenburgu. Jest członkiem National Academy of Sciences (USA), Niemieckiej Akademii Nauk Leopoldina, Niemieckiej Rady Doradczej ds. Zmian Globalnych oraz członkiem zwyczajnym Papieskiej Akademii Nauk.
