Prostota i obecna w nim mądrość, a także męstwo, jednoznaczność wyborów i wielka miłość do Maryi – to cechy, które zainspirowały doktor Elżbietę Wiater do napisania publikacji o słudze Bożym Mateuszu Talbocie. Spotkanie pod tym samym tytułem co książka „Mateusz Talbot. Od alkoholika do kandydata na ołtarze” odbyło się w Wiejskim Domu Kultury w Ślesinie. Jego organizatorem była parafia św. Mikołaja w Ślesinie.
Było ono prezentacją poruszającej biografii irlandzkiego robotnika, którego walka z nałogiem do dziś inspiruje tysiące ludzi.
W słowie wstępnym, zatytułowanym „Dlaczego Mateusz Talbot?”, dr Elżbieta Wiater przypomina, że jego pierwszy biograf – sir Joseph A. Glynn przedstawia swego bohatera jako mężczyznę niskiego wzrostu, drobnej budowy, dość energicznego, noszącego się skromnie. W poszczególnych rozdziałach autorka przedstawia swoisty „szlak wolności”, który przeszedł bohater – alkoholik, który odbił się od dna.
Talbot urodził się w Dublinie w 1856 roku. Rodzice byli religijni, choć ojciec – Karol lubił sobie wypić, a wówczas stawał się głośny i agresywny. Mateusz spędził w szkole tyle czasu, by nauczyć się czytać i liczyć. Marzyło mu się dorosłe życie – jako 12-latek zatrudnił się w charakterze gońca w firmie zajmującej się sprzedażą wina. Częścią wypłaty były wówczas bony na alkohol. W ten sposób Mateusz zetknął się nałogiem, który przejął nad nim kontrolę na kolejnych 16 lat.
Autorka ukazuje długą drogę Mateusza do trzeźwości – naznaczoną lękiem, wieloma kryzysami, a nawet starciem z demonami. Nowy rytm jego życia zaczęły wyznaczać msze i praktyki religijne. Wyprowadził się od rodziny, przyjął ascetyczny styl życia, podjął zadośćuczynienie. Opisując historię życia swego bohatera, autorka podkreśla, że był on „normalnym świętym” praktykującym cichą pobożność.
W 1926 roku ukazał się pierwszy tzw. mały żywot Talbota, który podbił rynek wydawniczy. W 1931 roku ówczesny arcybiskup Dublina Edward Byrne zdecydował o rozpoczęciu procesu informacyjnego. Działania przerwał wybuch II wojny światowej. W roku 1975 papież Paweł VI podpisał akt potwierdzający heroiczność cnót kandydata na ołtarze. W swojej macierzystej diecezji sługa Boży jest wspominany 18 czerwca.
Dr Elżbieta Wiater – ekspert Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego ds. bioetyki, doktor teologii (UPJP II) i historyk (UJ). Jest na stałe związana z Wydawnictwem Benedyktynów w Tyńcu, a jako publicystka z portalem aleteia.pl. Autorka książek, głównie biografii świętych.
Szerszy artykuł nt. Mateusza Talbota ukaże się na łamach Przewodnika Katolickiego
Tekst: Marcin Jarzembowski
Zdjęcie: Marcin Jarzembowski oraz Archiwum Elżbiety Wiater
